fietsen, heel veel fietsen (twee)

Donderdag 16 september.

En alweer vroeg wakker. Ontbijt gehaald bij Cafe Me. Veel Amerikanen halen ontbijt en koffie. Ze smeren weinig broodjes volgens mij.
Ik wilde mijn tocht vervolgen vanaf Sausolito naar Muir Woods, daar staan die Sequoias. Maar eerst naar The Fishermans Wharf en Pier 39. Het was natuurlijk heel toeristisch, winkeltjes, eetstalletjes, bla, bla. Ziet er verder wel leuk uit hoor. Bij Pier 39 heb je naast die winkels ook de beroemde(?) zeeleeuwen. Die zijn ooit aan komen waaien na de aardbeving van 19xx en nooit meer weggeaan. Ze begonnen met tientallen en het werden er uiteindelijk rond de 300. Inmiddels zijn de meeste weer weg, wel 350 mijl schijnt naar andere bestemmingen, maar een aantal is gebleven en dat is ook een attractie.
De ferry gepakt bij de pier en naar Sausolito. Zo fris en mistig als het was in SF, zo warm was het aan de overkant. Ik was er niet op gekleed in ieder geval. Behoorlijk zweten, vooral door die heuvels, je weet toch.
Nou, Muir Woods, nooit gehaald. Na heel veel fout rijden had ik de weg naar Muir Woods wel gevonden, maar dat was zo steil dat ik het opgaf. Zeker na dat bord, nog 10 mijl. Jammer...
Nieuw beter plan. Dacht ik. Maar het is wel een van de mooiere fiets routes geweest die ooit heb gemaakt, ondanks de mist. Zo heet als het nog steeds was had ik het eind van mijn ander bedachte fiets route gehaald, dat werd weer een mountainbike trail. Daarna werd het weer erg fris en mistig. Zo vreemd weer hier. Begon wel aardig voor iemand met een citybike. Maar werd me echt zwaar. Het mooie van deze route was dat je echt bijna niemand tegen kwam. Het was er ook compleet stil. Ik kwam een amerikaan, ook op de fiets tegen, waar ik een kort geprek mee had. Hij vond het wel grappig dat je hier iemand met een huurfiets tegen komt. Om het kort te houden, ik ben weer terug in Sausolito om de ferry te missen en uiteindelijk in het hostel beland.
Het avond eten werd weer chinees. In m'n eentje wezen zoeken. De eerste de beste chinees op de hoek stond te flyeren en daar ben ik heen gegaan. Hij is nog mee gelopen en hield nog de deur open ook. Eten was redelijk goed, net iets beter dan van de AH. Zo'n kant en klaar pakje. Ik had als voorgerecht garnalen soep met maar 2 garnalen en een zeevoer gerecht als hoofdgerecht. Was binnen 10 minuten klaar, allebei. Beetje jammer. Daarnaast vond ik het nogal vreemd dat de kinderen van ik neem aan de eigenaar binnen mochten spelen. Een ander met een pizza binnen kwam en de chineese staats tv (denk ik) stond aan. Ze lieten wel fragmenten van de Uefa cup zien. Ik stond binnen 35 minuten weer buiten. Best gezellig.
Naar het hostel en later gaan slapen.

Vrijdag 17 september.

Sta toch iedere dag tussen 8:00/8:30 op. Wat ontbijt gehaald bij Lee's Deli. Twee normale boterhammen met omgerekend een pak Johma tonijn salade er tussen + tomaat + augurk + blad sla. En natuurlijk een halve liter munt thee.
De laatste dag fietsen. Heb echt een zere reet van het zadel. Weer veel de weg kwijt. Ik heb zo vaak de map open geslagen dat ie begint te slijten en te scheuren.
Eerst naar/door de wijk Tenderloin waar ze van zeggen dat je er niet moet komen vanwege de junks, zwervers en dealers. Ik ernaar toe. Inderdaad, ik zou er liever niet 's nachts komen. Zeker niet met mijn huur fiets. Daardoor word je sowieso al eerder door aangesproken door bedelaars.
Ik heb het stadhuis bekeken waar het Edese bij in het niet valt. Wat een apparaat. Maar niet boeiend, ik wilde naar Alamo Square. Je weet misschien nog wel, die huizen van Full House in het begin van de intro? Zag er aardig uit en het bijbehoorende park was ook mooi. Effe met een bewoner gepraat die z'n hond uitliet. Het was geen mooie dag wat het weer betreft zei hij. Dat wist ik ook. Maar hij heeft me de weg gewezen naar Presidio park. Toevallig kwam ik hem later weer tegen. Wel grappig in zo'n grote stad. Via Haight Ashbury naar Presidio Park. Ik kan niet anders zeggen, wat een kut heuvels als je toch steeds weer de weg kwijt raakt.
Wat dan ook, ik heb het gevonden. Er hing mist tussen de bomen wat het een beetje mysterieus maakte, mooi gezicht.
Op de terug weg, wat je ruim moet zien, om m'n fiets weg te brengen, ben ik nog langs het stadion van SF Giants gereden. Best wel groot, weet niet of het groter is dan de Arena, maar dat mag je zelf opzoeken. Je kon door de tralies het veld op kijken waar ze aan het trainen waren. Daar staan ze dan, de sterren. Who carres, ik niet.
Ik ben nog langs 1:AM gereden waar ze supplies verkopen, maar heb het maar laten zitten. Tja...
Fiets weggebracht, koste 87 dollar voor 3 dagen. Dat was weer andere koek, lopen, maar wel prettig. Ik moest wel ineens als de wiedeweerga naar het hostel om dat ik echt enorm moest poepen. Wel effe langs Starbucks om een tall White Choclate Mocka te halen. Dat is geen koffie (voor hun wel natuurlijk) maar warme chocolademelk. Best lekker, van Timmy geleerd.
In het hostel was ik zo moe dat ik weer in slaap was gevallen met m'n kleren aan. Het was nog vroeg in de avond en moest nog eten, dus weer naar China Town om de hoek.Het werd chineese sparerib en sesam kip, zoiets. Met rijst. Met veel moeite besteld. Ik begreep haar niet en hoe je moest bestellen, maar het is wel gelukt. Take away, op eten in het hostel!

Het is inmiddels al 18 september dat ik dit tik. Deze dag houden jullie tegoed. Ben toch in Muir Park gekomen en de bomen zijn geen blijkbaar Sequoias, maar Redwoods. De langste bomen op aarde. Seqoias zijn het dikst. Ga zo pakken voor morgen. Naar de Cook Islands. Het is alsof ik zit te wachten op vakantie terwijl ik op vakantie ben. Dat en meer, tot de volgende keer.

Doei!