Ik kan geen tempel meer zien

Ik moest het trouwens nog vragen aan de Brazilianen; Wat vonden jullie er nou van dat we van jullie gewonnen hadden...?

Zaterdag 8 januari

De dag ervoor hebben de Brazilianen nog een andere deal gemaakt. We hebben met de tuktuk rijders afgesproken dat we (volgens mij nog teveel) voor $20 de hele dag worden rondgereden. We zouden deze dag beginnen met de tour naar de tempels. Maar we gaan niet eerst naar Angkor Wat en Angkor Thom, die bewaren we voor morgen. Save the best for last.

In de ochtend worden we opgehaald en we gaan naar de tempels. Het heeft toch wel wat om lekker achterin te zitten en lekker om je heen kijken wat er gebeurd. We moeten allemaal eerst een ticket halen bij een loket. Je kan kiezen uit 1 dag, maar ook voor 3 dagen en wij doen drie dagen, wat $20 kost. Je laat ook een foto van je maken die ze dan meteen uitprinten op je papieren pas.
We rijden verder naar de eerste tempels, waarvan ik de namen allemaal niet weet, maar ik vond het al indrukwekkend. Deze zijn allemaal wat kleiner dan degene die we morgen gaan bekijken, maar ik vermaak me er prima mee. De laatste tempel van deze dag, het is al heel wat later, want de zon gaar onder, is een tempel op een heuvel. Hier kan je de zonsondergang bekijken en wij zijn niet de enige met dit plan. Het is er rete druk en een foto maken zonder mens is onmogelijk, maar het is er nog steeds prachtig om te zien. Je hebt er een geweldig uitzicht over het landschap, wat er vaak net zo plat als Nederland uitziet. Soms, als ik de palmbomen wegdenk, lijkt het hier en daar op de Ginkelse Hei. Beetje dan...
We spreken met onze chauffeur en met de Brazilianen een tijd af voor morgen om de zonsopkomst te zien bij Angkor Wat. De beste tijd lijkt ons om 5:00 in de ochtend, dus maken we het maar niet al te laat. Tenminste, dat probeer ik, maar ik moet soms toch effe achter de computer, zodat het toch weer na 12en word.
In iedergeval eet ik 's avonds nog wat met Michael en ik ga kijken voor een sim-kaart met Cambodjaans telefoonnummer. Dat lukt en dat was het deze dag.

Zondag 9 januari

Zo moe als ik ben, maar op tijd als ik altijd ben (ja toch?) staan wij optijd klaar, Michael en ik, buiten om 5 uur. Wat ik nog niet gezegd had, de Brazilianen zijn verhuisd de dag ervoor naar een ander hostel. Onze tuktuk rijder komt zelf 5 minuten te laat, wat ok is, maar hij heeft contact gehad met zijn collega die de Zuid-Amerikanen zou ophalen en het ziet ernaar uit dat ze allemaal nog op een oor liggen, dus gaan wij alvast.
Cambodjanen staan vroeg op zo blijkt, want het is al best druk op straat. Het is zelfs belachelijk koud vinden wij en gebruiken het kleed van de bank om over ons heen te leggen. Zo zien we eruit als een stel ouwe wijven die worden rondgereden. Bovendien zijn wij niet de enige die naar de zonsopkomst gaan kijken, want overal zien we tuktuks met passagiers.
Daar aangekomen staat het behoorlijk vol met mensen, waar je word afgezet. Nu lopen we naar de ingang, waar je nog niet heel veel van ziet, maar de 'oprijlaan' van Angkor Wat is al breed en lang. Bij een vijver gaan we staan, net als de rest en daar wachten we tot de zon opkomt. Nou het is best aardig, maar wat mij betreft niet spectaculair. Maar voor de foto is het wel erg mooi. Tegen de tijd dat het licht is lopen wij als een van de eersten naar binnen. Het is echt een groot bouwwerk en alle details vind ik erg boeiend om te zien, want het is niet voor niks een van de wereld wonderen. Dit heeft veel tijd gekost en dat had ik kunnen lezen in een boekje wat ik 'vond', maar dat heb ik aan Michael gegeven. (Ik leest het wel op internet als ik terug ben, geen tijd voor nu.)
Later hebben we ook nog Angkor Thom bekeken, wat ik toch misschien een beetje mooier vond met al die gezichten die er in verwerkt waren. Daarnaast hebben we nog de tempel gezien uit de film Tomb Raider, waar de bomen met hun wortels huishouden in en op de tempel. De natuur neemt het weer over en dat ziet er beslist bijzonder uit.
Om het nog korter te houden, we hebben gewoon belachelijk veel tempels gezien en gelopen, zoveel dat we het zat waren en onze tuktuk chauffeur ook, maar die is gewoon lui. We hebben hem betaald voor 2 dagen en hij heeft ons naar huis gebracht. Ik kan nu echt geen tempel meer zien, ik ben ze spugzat! Maar dit waren toch wel de puntjes op de i.
's Avonds heb ik mijn tijd besteed in internetcafes om foto's en video op m'n externe schijf te zetten. Dit heeft me 2 1/2 uur gekost. Het leven is zo zwaar hier...